สงบจริงๆคือสงบจากกิเลส

  

ก่อนอื่นจะทำอะไรต้องปรึกษาหรือศึกษาพระธรรมดูเสียก่อนว่า คำนั้นๆหมายความว่าอะไรอย่างสมถะ   ถ้าจะให้เข้าใจถูกต้อง สมถะ โดยศัพท์ภาษาบาลีเมื่อแปลเป็นภาษาไทยแล้ว หมายความว่า สงบเพียงแค่นี้ไม่พอเลย    คนก็ไปตีความอีกว่า   นั่งคนเดียวเงียบๆ    แต่นั่นไม่ใช่เพราะเหตุว่าสงบ ต้องสงบจากอกุศล สงบจากกิเลสจึงจะชื่อว่าสงบจริงๆ ถ้าเราไปตามท้องนาไกลๆ  ไม่มีผู้คนเลย มีต้นตาล  มีต้นข้าว  มีน้ำ  มีฟ้า  แล้วจะบอกว่าที่นั่นสงบ ไม่ได้น่ะ ใจของเราต่างหาก ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ต้องมีสติ มีสัมปชัญญะมีปัญญาที่จะรู้สภาพจิตว่า  ขณะนั้นจิตของเรามีโลภะ  มีความต้องการอะไรหรือเปล่า  มี โทสะ    มีความขุ่นเคืองใจไหม    มีอกุศลธรรมใดๆบ้างหรือเปล่า   มีความคิดนึกซึ่งเป็นอกุศล   เป็นไปในการเบียดเบียนประทุษร้ายบุคคลอื่นหรือเปล่า มีความคิดเรื่องการงานยุ่งๆทั้งวัน  จะทำอย่างนั้น  จะทำอย่างนี้  ขณะนั้นก็ต้องมีปัญญาที่จะรู้ว่า   ขณะนั้นไม่ใช่ สงบจากกิเลส

การนั่งเฉยๆอยู่ในห้อง ก็ไม่สงบจากกิเลส แต่สภาพอย่างหนึ่งซึ่งจะสงบกิเลสได้ก็คือปัญญาเพราะฉะนั้นคำว่าปัญญาในพระพุทธศาสนา บางคนก็อาจจะคิดว่า รู้แล้ว เข้าใจแล้ว แต่ถ้าศึกษาจริงๆ จะรู้ว่า  นั่นปัญญาที่เราคิดเอาเอง  ปัญญาภาษาไทย  ปัญญาในสมุดพก  ปัญญาที่ครูเขียนมาว่า  คนนี้สติปัญญามากน้อย    แต่ว่าไม่ใช่ปัญญาที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดงว่า  สภาพนี้คือปัญญา  ถ้าเป็นปัญญาจริงๆ หมายความว่า สิ่งหนึ่งสิ่งใดก็ตามที่กำลังปรากฏในขณะนี้   ปัญญาสามารถเข้าใจถูกต้องในลักษณะที่แท้จริงของสภาพธรรมนั้นได้ นั่นจึงจะชื่อว่า ปัญญาเพราะฉะนั้นทุกคนมีจิตใจ แต่ไม่เคยพิจารณาจิต มีแต่ความต้องการ แม้แต่ได้ยินคำว่า “สมถะ” ก็ยังไม่รู้ว่าอะไร แต่อยากจะทำแล้ว เพราะฉะนั้นความอยากขณะนั้นไม่ใช่ความสงบความอยากมีหลายอย่าง บางคนก็ชอบรูปสวยๆ บางคนก็ชอบฟังเพลงเสียงเพราะๆบางคนก็ชอบกลิ่นน้ำหอม    เพราะฉะนั้นน้ำหอมราคาแพงมาก ตามความนิยม  หรือตามโลภะของเรา ถ้าเราต้องการกลิ่นนี้ แต่ราคาแพงมาก อันนั้นก็เป็นเครื่องวัดโลภะของเราว่า เราต้องการขนาดไหน ต้องการที่จะซื้อ หรือต้องการเพียงได้กลิ่นนิดหน่อยก็พอนี่แสดงให้เห็นว่า โลภะไม่เคยห่างไกลเรา ตั้งแต่เกิด ทางตาต้องการเห็นสิ่งที่สวยงาม ทางหูต้องการเสียงเพราะ ทางจมูกต้องการกลิ่นหอม ทางลิ้นต้องการรสอร่อย  ทางกายต้องการกระทบสัมผัสสิ่งที่สบาย แม้แต่ในห้องนี้ เราก็ต้องการอากาศที่เย็นๆ สบายๆเก้าอี้นุ่มๆ ไม่แข็งเกินไป   นี่ก็เป็นความต้องการทางกาย    ทางใจก็ยังต้องการเรื่องสนุกสนาน ดูทีวี ดูละคร คิดนึกเรื่องนั้นเรื่องนี้นี่แสดงให้เห็นว่า เรามีแต่ความต้องการทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น  ทางกาย ทางใจ แม้แต่ในเรื่องคำ เช่น คำว่า “สงบ” หรือคำว่า “นิพพาน” ยัง ไม่ทันรู้เลยว่า แปลว่าอะไร  ก็อยากจะได้เสียแล้ว  อยากจะทำเสียแล้ว   อยากจะถึงเสียแล้ว  แล้วอย่างนี้จะเป็นปัญญาได้อย่างไร
                                                 http://goo.gl/6hW61q 

  

                                                                 

 ขอบอบคุณ

ที่มาของบทความ...http://www.dhammahome.com/audio/topic7958.html